Spacer strukturalny – czym jest i jak może nam pomóc w budowaniu relacji z psem 
Spacer strukturalny składa się z etapów. Możecie je dowolnie zmieniać i dostosować do waszych wspólnych potrzeb, ale najprościej można podzielić spacer na 3 etapy.
Przedstawię wam schemat ma przykładzie godzinnego spaceru:
etap pierwszy – eksploracja (20 minut)
Dajemy psu czas na załatwienie potrzeb fizjologicznych oraz swobodną eksplorację środowiska. W tym czasie pies może węszyć, nie musi iść przy nodze opiekuna. Pozwalamy naszemu psu być po prostu psem
etap drugi – zabawa oraz trening (20 minut)
Ten czas przeznaczmy na wspólną zabawę oraz trening z naszym pupilem. Możemy ćwiczyć dowolne komendy czy sztuczki. Pamiętajmy jednak, żeby pomiędzy sesjami treningowymi robić przerwy, podczas których pies może odpocząć lub wyładować nagromadzone emocje poprzez zabawę. Najlepsze będą zabawy, które angażują i psa i opiekuna jak np. szarpak. Możemy również aktywować psi nos i zaoferować naszemu psu zabawy węchowe.
To co będziecie robić zależy tylko od waszej wyobraźni 
etap trzeci – podążanie (20 minut)
W tym etapie pies powinien podążać za przewodnikiem, który wyznacza tempo oraz kierunek marszu. Pies nie powinien was wyprzedzać. Idealnie byłoby jeżeli głowa psa znajdowałaby się na wysokości waszego kolana albo wręcz pies będzie szedł trochę z tyłu, za wami. W tym etapie spaceru nie ma już miejsca na wąchanie, zatrzymywanie się wtedy kiedy pies chce, przywitania z psimi kumplami czy załatwianie potrzeb fizjologicznych.
Pies ma być skupiony na was, ma reagować na wasze zmiany kierunku i dostosować tempo spaceru do waszego. Pamiętajcie, że to wy jesteście przewodnikami, a pies ma za zadanie jedynie za wami podążać.
W momencie, w którym pies zrozumie strukturę spaceru okaże się, że ten etap jest dla psa najbardziej relaksujący, ponieważ cały ciężar odpowiedzialności za bezpieczeństwo, kierunek spaceru i podejmowane na nim działania spoczywa nie na psie lecz na was, jako przewodnikach.
Jednocześnie jest to bardzo pomocne w budowaniu relacji pies-opiekun, ponieważ pies, który widzi w was przewodnika nie musi kontrolować otoczenia, wie, że to wy odpowiadacie za bezpieczeństwo na spacerze.
Spacer strukturalny jest narzędziem niezwykle przydatnym, zwłaszcza w przypadku psów z problemami tj. nadreaktywność, agresja do innych psów, ludzi czy obrona zasobów.
