Podczas spaceru Twój pies nagle przywiera do ziemi, gdy tylko dostrzeże innego psa? Trudno go wtedy ruszyć z miejsca, a próby przekonania go do pójścia dalej okazują się bezskuteczne? To zachowanie może być źródłem frustracji – zwłaszcza jeśli mieszkasz w okolicy, gdzie spotkania z innymi psami są codziennością. Warto dokładnie przyjrzeć się, co może za tym stać.
Zachowanie polegające na kładzeniu się na widok innego psa może mieć różne podłoże. To, jak zareaguje pies, zależy nie tylko od jego temperamentu i doświadczeń, ale również od sytuacji, w której dochodzi do spotkania: odległości, zachowania drugiego psa, reakcji opiekunów i wielu innych czynników. Przyjrzyjmy się możliwym przyczynom tego zachowania oraz sposobom radzenia sobie z nim w codziennym życiu.
Potrzeba obserwacji i oceny sytuacji
Wiele psów, zwłaszcza tych mniej pewnych siebie, unika natychmiastowego kontaktu z obcym psem. Zamiast od razu podejść – wolą chwilę poobserwować obcego psa. Kładą się i obserwują zbliżającego się psa z bezpiecznego dystansu. To ich sposób na zebranie informacji: czy drugi pies jest przyjazny? Jakie są jego intencje ?
Taka postawa nie musi oznaczać lęku – może być po prostu formą ostrożności. Daje psu czas na ocenę sytuacji i wybór odpowiedniej reakcji.
Strach i prośba o zwiększenie dystansu
Często zdarza się jednak, że pies kładzie się na widok drugiego psa z powodu lęku. Nie chce podejść bliżej, nie czuje się komfortowo, nie wie, czego się spodziewać. W takiej sytuacji przywarcie do ziemi jest formą komunikatu: „Nie podchodź, nie jestem gotów”.
Niektóre psy w takich chwilach próbują także fizycznie powstrzymać swojego opiekuna – np. przecinając mu drogę i zmuszając do zatrzymania się. To ważna wskazówka – pies komunikuje, że czuje się niepewnie.
Warto wspomnieć też o tzw. flircie – strategii przetrwania, polegającej na prezentowaniu zachowań szczenięcych w sytuacji stresowej. Pies przyjmuje wtedy niską postawę, pokazuje brzuch, liże powietrze lub właśnie kładzie się na ziemi, próbując pokazać, że nie stanowi zagrożenia.
Próba wymuszenia kontaktu z drugim psem
Nie każde przypadanie do ziemi jest oznaką stresu. W niektórych przypadkach pies bardzo chce podejść do drugiego psa i robi wszystko, by zatrzymać opiekuna. Takie zachowanie może wystąpić np. gdy pies zauważy znajomego kumpla do zabawy lub np. suczkę w cieczce.
Wówczas kładzenie się to próba wymuszenia podejścia do drugiego psa i strategii negocjacyjnej – „nie idziesz dalej, dopóki się nie przywitam”. Jeżeli będziemy odciągać psa siłą, może się zapierać, aż w końcu się położy. Z czasem może to stać się nawykiem – pies nauczy się, że kładzenie się przynosi efekt (czyli choćby opóźnienie odejścia).
Zachowanie demonstracyjne
Niektóre psy kładą się na widok innego psa by zademonstrować pewność siebie. Przyjęcie pozycji leżącej – w sposób wyraźnie widoczny dla drugiego psa – może być formą kontroli przestrzeni. Dodatkowo pies zostawia w ten sposób swój zapach, zaznaczając obecność.
Takie psy nie unikają kontaktu, ale też niekoniecznie chcą go nawiązać – pokazują jedynie, że czują się pewnie w danej sytuacji, że to ich przestrzeń i nie zamierzają się przesunąć.
Zachowanie instynktowne – element sekwencji łowieckiej
U niektórych psów – zwłaszcza młodych, pobudliwych lub mających niskie kompetencje społeczne – w kontakcie z drugim psem uruchamia się instynkt łowiecki. Zachowanie to może być częścią tzw. łańcucha łowieckiego: wypatrzenie ofiary, jej obserwacja, podkradanie się i pogoń.
W praktyce oznacza to, że pies kładzie się, jakby „czaił się”, by po chwili ruszyć gwałtownie w stronę drugiego psa – co może być początkiem zabawy – jeżeli psy się znają i lubią. Wtedy jest to zrytualizowane zachowanie, ale jeżeli psy są dla siebie obce, zachowanie to może zapowiadać atak.. Dlatego ważne jest, by dokładnie obserwować całą mowę ciała psa, jego napięcie, ułożenie ogona, uszu, tempo oddechu i kontakt wzrokowy.
Jak odczytać intencje psa?
Nie ma jednego klucza do interpretacji zachowania psa, który kładzie się na widok innego psa. To, co się liczy, to cały kontekst:
• Jak wygląda postawa psa – czy jest napięty, zrelaksowany, wycofany?
• Co robi drugi pies – czy podchodzi powoli, czy jest nachalny?
• W jakim miejscu doszło do spotkania – na otwartym terenie, czy w ciasnym korytarzu?
Tylko patrząc na całość sytuacji, jesteśmy w stanie trafnie ocenić emocje psa i zaplanować odpowiednie działanie.
Co robić, gdy pies się kładzie?
Jeśli wiesz (lub podejrzewasz), że pies reaguje lękiem – nie zmuszaj go do kontaktu. Lepiej odejść, dając mu przestrzeń i czas. Poproś drugiego opiekuna, by nie zbliżał się i jeżeli to możliwe zaproponuj swojemu psu odejście z sytuacji.
Pamiętaj: gdy pies już się położył i „zamroził” – to nie jest moment na naukę. Praca nad jego reakcją powinna odbywać się na takim dystansie, na którym pies jest jeszcze w stanie skupić się na zadaniu.
Czy można coś z tym zrobić?
Oczywiście! Warto popracować nad emocjami i umiejętnościami społecznymi psa w bezpiecznych warunkach. Doskonale sprawdzają się:
• spacery równoległe z odpowiednio dobranymi psami,
• spacery behawioralne, gdzie psy uczą się przebywać w grupie,
• ćwiczenia na dystansie, które pozwolą psu oswajać obecność innych psów w komfortowych warunkach.
Podsumowanie
Kładzenie się na widok innego psa nie jest „złym zachowaniem” – to forma komunikacji. Czasem wyraża lęk, czasem chęć nawiązania kontaktu, czasem jest to zachowanie instynktowne lub demonstracja pewności siebie. Naszym zadaniem jako opiekunów jest zrozumieć intencje psa, nie oceniać ich pochopnie i stworzyć mu takie warunki, w których będzie mógł czuć się bezpiecznie.
Zamiast próbować „oduczyć” psa leżenia – dowiedzmy się, dlaczego to robi, i pracujmy nad tym, by jego emocje w trudnych sytuacjach były bardziej zrównoważone.
Masz podobny problem na spacerach?
Zgłoś się na spacer behawioralny lub indywidualne spotkanie behawioralne – wspólnie znajdziemy rozwiązanie dopasowane do Twojego psa.
Leave A Comment